จะเน้นเรื่องบ่อเกิดของกฎหมาย สภาพบุคคล และ ความสามารถในกการทำนิติกรรมหรือนิติเหตุต่างๆของผู้เยาว์ คนเสมือนไร้ความสามารถ คนไร้ความสามารถ และ คนวิกลจริต โดยอ่านที่ภาพเพื่อทบทวนและทำให้พร้อมสอบได้ในระดับหนึ่งแล้ว ที่เหลือคือการ ซ้อมทำข้อสอบเก่าๆ แล้วสามารถส่งมาให้พี่ๆดูได้นะครับ
LAW1102 เป็นรหัสวิชาของรายวิชา “กฎหมายเอกชน” ในระดับปริญญาตรีของคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง วิชานี้จัดอยู่ในหมวดวิชาพื้นฐานกฎหมาย มีเป้าหมายเพื่อให้เข้าใจหลักเบื้องต้นของกฎหมายแพ่ง ซึ่งเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างเอกชน เช่น บุคคลทั่วไป บริษัท หรือองค์กรที่ไม่ใช่รัฐ
เนื้อหาของวิชานี้สามารถแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก ที่มักจะออกสอบอย่างละ 1 ข้อ ดังนี้:
หัวข้อนี้ถือเป็นรากฐานของกฎหมายทุกแขนง โดยมีสาระสำคัญดังนี้:
กฎหมายคืออะไร – กฎหมายคือกฎเกณฑ์ที่กำหนดพฤติกรรมของบุคคลในสังคม หากฝ่าฝืนจะมีบทลงโทษ
คุณลักษณะของกฎหมายที่ดี – ต้องมีความเป็นกลาง ใช้ได้ทั่วไป บังคับใช้ได้จริง และสอดคล้องกับศีลธรรม
บ่อเกิดของกฎหมาย – เช่น กฎหมายลายลักษณ์อักษร (ประมวลกฎหมาย), จารีตประเพณี, คำพิพากษาศาล
กฎหมายตามเนื้อความและกฎหมายตามแบบพิธี –
▸ กฎหมายเนื้อความ คือกฎหมายที่ว่าด้วยสิทธิ หน้าที่
▸ กฎหมายแบบพิธี คือกฎหมายว่าด้วยวิธีการใช้สิทธิหรือบังคับสิทธิ
หลักในการใช้และตีความกฎหมาย – ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 4 วรรคหนึ่ง ที่เน้นการตีความตามถ้อยคำหรือเจตนารมณ์
การอุดช่องว่างของกฎหมาย – ตาม มาตรา 4 วรรคสอง ให้ใช้หลักกฎหมายทั่วไป จารีตประเพณี และความยุติธรรม
📝 เนื้อหาส่วนนี้สอบวัดความเข้าใจเชิงหลักการ ควรตอบให้ชัดเจนตามถ้อยคำกฎหมาย
เนื้อหานี้กล่าวถึงสถานะทางกฎหมายของบุคคล ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของระบบกฎหมายแพ่ง
การเริ่มต้นของสภาพบุคคล – เริ่มเมื่อเด็กคลอดจากครรภ์มารดาและมีชีวิตอยู่ (ม.15)
การสิ้นสุดของสภาพบุคคล
▸ โดยการตายตามธรรมชาติ (ม.15, 17)
▸ โดยการสาบสูญตามคำสั่งศาล (ม.61)
ใครบ้างที่มีสิทธิร้องขอให้ศาลสั่งบุคคลเป็นคนสาบสูญ?
เป็นการสาบสูญประเภทใด (กรณีสงคราม ภัยพิบัติ หรือทั่วไป)?
วันครบกำหนดในการร้องขอคือวันใด?
📌 การอ่านมาตรา 61 พร้อมยกตัวอย่างสถานการณ์จริง เช่น หายตัวในเหตุการณ์พิบัติ จะช่วยทำให้ตอบข้อสอบได้ละเอียดและได้คะแนนเต็ม
หัวข้อนี้เกี่ยวข้องกับว่าใครสามารถทำสัญญาได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย
ผู้เยาว์ (ม.19, 21–25) – คือผู้ที่อายุยังไม่ครบ 20 ปีบริบูรณ์ ทำสัญญาเองโดยลำพังจะตกเป็นโมฆียะ เว้นแต่เป็นเรื่องจำเป็นหรือได้รับอนุญาต ในแพ่งมาตรา 25 จะพูดถึงการที่ผู้เยาว์สามารถทำพินัยกรรมเพื่อจัดการมรดกของตนได้ (เรื่องมรดกคลิกที่นี่)
คนไร้ความสามารถ (ม.29) – ต้องมีผู้อนุบาลทำแทน
คนวิกลจริต (ม.30) – หากพิสูจน์ได้ว่าไม่รู้ผิดชอบ ขณะทำนิติกรรมจะเป็นโมฆะ
คนเสมือนไร้ความสามารถ (ม.34(3)) – เช่น คนติดสุราเรื้อรัง ศาลสั่งให้มีผู้พิทักษ์ดูแล
📘 ข้อสอบอาจมาในรูปแบบเปรียบเทียบ เช่น ความต่างระหว่างคนไร้ความสามารถกับผู้เยาว์ หรือให้สถานการณ์แล้วถามว่าเป็นโมฆะหรือโมฆียะ
📖 อ่านตัวบทกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ให้แม่น โดยเฉพาะ มาตรา 4, 15, 17, 19, 21–25, 29, 30, 34, 61
🧠 สรุปเป็นตารางเปรียบเทียบ เช่น ผู้เยาว์ vs คนไร้ความสามารถ
📝 ฝึกตอบข้อสอบเก่า โดยใช้ถ้อยคำทางกฎหมาย และอ้างอิงมาตราตรงประเด็น
📌 จดจำองค์ประกอบของแต่ละสถานะบุคคล พร้อมยกตัวอย่างประกอบ
| หัวข้อหลัก | จุดสำคัญที่ควรรู้ |
|---|---|
| ความรู้ทั่วไป | ความหมาย, แหล่งที่มา, การตีความ, การอุดช่องว่าง |
| สภาพบุคคล | การตาย, การสาบสูญ, สิทธิร้องขอ |
| นิติกรรม | ความสามารถของบุคคล, ความแตกต่างระหว่างกลุ่มบุคคล |
นักศึกษานิติศาสตร์ รามคำแหง ที่เตรียมสอบ LAW1102
ผู้เริ่มต้นเรียนกฎหมายที่ต้องการเข้าใจหลักเอกชนเบื้องต้น
ผู้สนใจสอบเนติบัณฑิตหรือผู้ช่วยผู้พิพากษา ที่ต้องมีพื้นฐานแน่น
น้อง ๆ นักศึกษาปี 1 หลายคนที่เพิ่งก้าวเข้าสู่คณะนิติศาสตร์ อาจรู้สึกตื่นเต้นและกังวลในเวลาเดียวกัน เพราะการเรียนกฎหมายไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความตั้งใจ การเรียนวิชากฎหมาย โดยเฉพาะวิชาแรก ๆ อย่าง กฎหมายเอกชน อาจเต็มไปด้วยถ้อยคำทางกฎหมาย มาตรากฎหมาย และศัพท์เทคนิคต่าง ๆ ที่อาจดูยากในตอนแรก แต่อยากบอกน้อง ๆ ไว้เลยว่า “ทุกคนเคยผ่านจุดนี้มาแล้ว และคุณก็จะผ่านไปได้เช่นกัน”
ในปีแรกของการเรียนกฎหมาย จุดเปลี่ยนสำคัญคือ “วิธีคิด” น้องจะเริ่มมองโลกผ่านหลักการแห่งความถูกต้อง ความยุติธรรม และเหตุผล ซึ่งเป็นพื้นฐานของนักกฎหมาย ไม่ว่าจะเรียนเพื่อนำไปใช้ในการสอบ, ทำงาน, หรือแม้กระทั่งในชีวิตประจำวัน
วิชาต่าง ๆ อย่าง LAW1101 (หลักกฎหมายมหาชน) และ LAW1102 (หลักกฎหมายเอกชน) เป็นเหมือนเสาเข็มแรกของบ้านกฎหมาย เป็นจุดเริ่มต้นที่ค่อย ๆ ทำให้เรามองเห็นโครงสร้างของระบบกฎหมายโดยรวม
จุดนี้แหละที่หลายคนเริ่มสับสน หรือท้อ เพราะมันยังไม่มีอะไร “เป็นรูปธรรม” ยังไม่มีเรื่องคดีจริง ไม่มีการว่าความ หรือการใช้กฎหมายในชีวิตประจำวันให้เห็นชัดเจน แต่อยากให้รู้ไว้นะครับว่า…มันคือจุดที่สำคัญที่สุด เพราะมันคือ “รากฐาน” ที่จะทำให้น้องยืนได้มั่นคงในปีต่อ ๆ ไป
พวกเราเองเป็นศิษย์เก่า คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง รุ่นเก่าเรียนจบมาเกิน 10 ปีแล้ว
วันนี้มองย้อนกลับไป ยอมรับเลยครับว่า…กฎหมายไม่ใช่ศาสตร์ที่ง่าย แต่ “ให้มาก” กับคนที่อดทนและเรียนรู้ สำหรับคนที่อยากเติบโตไปเป็นนักกฎหมาย
นิติกร ทนายความ หรือผู้พิพากษา (พวกเราคือนักกฎหมายและทนายความที่อยู่เชียงใหม่ที่เรียนวิชา Law1002ที่เป็นตัวเดิมของ Law1102 มาก่อนแต่เนื้อหาเดียวกัน)
ผมอยากบอกน้อง ๆ ว่า
อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ทุกคนมีจังหวะการเรียนรู้ต่างกัน
เข้าใจเนื้อหาก่อนท่องจำ โดยเฉพาะวิชากฎหมายเอกชน ที่ต้องเข้าใจหลักคิด เช่น ทำไมคนบางประเภทจึงทำสัญญาไม่ได้? ทำไมต้องมีมาตราสั่งให้คนเป็นคนสาบสูญ?
ทำโน้ตของตัวเอง แทนที่จะจดทุกคำของอาจารย์ ให้ลองย่อด้วยภาษาตัวเอง ทำให้จำง่ายและเข้าใจจริง
อย่ารอให้ถึงวันสอบค่อยอ่าน กฎหมายเหมือนต้นไม้ ต้องรดน้ำทุกวัน ค่อย ๆ ซึม
จำไว้นะครับว่า “ไม่มีนักกฎหมายคนไหนเก่งมาตั้งแต่เกิด” ทุกคนเริ่มจากศูนย์เหมือนกันหมด เริ่มจากไม่รู้ว่า มาตรา คืออะไร ไม่เข้าใจว่า โมฆะ กับ โมฆียะ ต่างกันยังไง หรือแม้กระทั่งไม่เคยอ่านหนังสือเล่มหนา ๆ มาก่อนเลยก็มี แต่สิ่งที่ทำให้เราผ่านมาได้คือ “ความตั้งใจ” และ “การไม่ยอมแพ้”
น้องจะเริ่มเห็นว่า กฎหมายอยู่รอบตัวเราทุกวัน เราเช่าหออยู่ – นั่นคือสัญญาเช่า เราซื้อของ – นั่นคือสัญญาซื้อขาย เราถูกหลอก – นั่นคือการละเมิด พอเราเริ่มเข้าใจแบบนี้ กฎหมายจะไม่ใช่แค่ตัวหนังสือในตำราอีกต่อไป แต่มันจะกลายเป็นสิ่งที่มีชีวิต มีพลัง และมีความหมาย
สุดท้ายนี้ ขอให้น้อง ๆ ทุกคนไม่หมดหวัง ไม่ยอมแพ้ และให้เวลากับตัวเองในการเรียนรู้ เพราะการเรียนกฎหมายคือ “การเดินทางระยะยาว” ไม่ใช่การวิ่งแข่งระยะสั้น
เป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่เป็นจุดที่สำคัญที่สุด อย่ากลัว อย่าเบื่อ และอย่าคิดว่ามันไม่สำคัญ เพราะทุกสิ่งที่เรียนในวันนี้ จะกลายเป็น “ดิน” ที่หล่อเลี้ยง “ต้นไม้แห่งความยุติธรรม” ที่น้องกำลังปลูกไว้สำหรับอนาคต
ขอเป็นกำลังใจให้กับนักศึกษานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหงทุกคนครับ
ไม่ว่าคุณจะเรียนแบบเรียนปกติ หรือเรียนแบบเทียบโอน เรียนในระบบไกลบ้าน หรืออยู่ต่างจังหวัด
คุณสามารถประสบความสำเร็จได้ หากคุณไม่หยุดเดิน
ในโลกที่เต็มไปด้วยความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล กฎหมายเอกชนทำหน้าที่เป็นเส้นแบ่งระหว่างสิทธิและหน้าที่ เป็นหลักประกันแห่งความยุติธรรมระหว่าง “เอกชนต่อเอกชน” ซึ่งครอบคลุมตั้งแต่การทำสัญญา การถือครองทรัพย์สิน ไปจนถึงความสัมพันธ์ภายในครอบครัวและการส่งต่อมรดก
การเริ่มต้นเส้นทางของการเป็น “นักกฎหมายเอกชน” จึงไม่ใช่แค่การอ่านหนังสือ หรือการจำมาตราให้ได้มากที่สุด แต่คือการเรียนรู้ที่จะ “เข้าใจมนุษย์” ผ่านกรอบของกฎหมาย คือการเรียนรู้ว่า คนเรามีสิทธิและหน้าที่อะไรต่อกัน และจะรักษาความยุติธรรมในสังคมนี้ไว้ได้อย่างไร
ในเส้นทางนี้ คุณจะได้ฝึกคิด ฝึกแยกแยะ และฝึกใช้เหตุผลอย่างต่อเนื่อง บ่อยครั้งคุณจะได้เผชิญกับคำถามที่ไม่มีคำตอบเดียว เช่น…
สัญญาฉบับนี้เป็นโมฆียะหรือไม่?
ถ้าคู่กรณีไม่มีเจตนาอย่างแท้จริง สัญญานั้นยังใช้บังคับได้หรือไม่?
บุคคลซึ่งศาลสั่งให้เป็นคนสาบสูญ มีผลทางกฎหมายอย่างไรต่อทรัพย์สินและทายาท?
คำถามเหล่านี้ไม่ใช่เพียงแค่แบบฝึกหัดในตำรา แต่คือสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของผู้คน และในวันหนึ่งคุณอาจเป็นคนที่ต้องยืนอยู่ตรงกลางเพื่อให้ความยุติธรรมเกิดขึ้นในความขัดแย้งเหล่านั้น
เมื่อคุณจบออกไป คุณอาจเลือกเส้นทางหลากหลาย เช่น
เป็นทนายความที่ให้คำปรึกษาด้านสัญญาและธุรกิจ
เป็นที่ปรึกษากฎหมายของบริษัทเอกชนหรือองค์กรระหว่างประเทศ
เป็นข้าราชการในฝ่ายนิติกร
หรือแม้แต่เป็นนักวิชาการ นักเขียน หรืออาจารย์
ทุกบทบาทของนักกฎหมายเอกชนมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ “ความเข้าใจในมนุษย์และกฎหมาย” ไม่ใช่แค่การอ้างอิงกฎหมายอย่างเย็นชา แต่คือการเข้าใจว่า กฎหมายแต่ละข้อมีผลต่อชีวิตจริงอย่างไร และจะใช้มันเพื่อสร้างความยุติธรรมได้อย่างไร
คุณอาจยังไม่เห็นภาพชัดในวันนี้ว่า เส้นทางนี้จะพาคุณไปที่ไหน แต่ทุกชั่วโมงที่ใช้ในการทบทวนบทเรียน ทุกบรรทัดของกฎหมายที่อ่าน ทุกโจทย์ที่ทำซ้ำ ๆ คือการวางรากฐานที่มั่นคงให้คุณเป็น “นักกฎหมายที่แท้จริง” ในอนาคต
กฎหมายเอกชนอาจไม่หวือหวาเหมือนกฎหมายอาญา หรือไม่ดึงดูดใจแบบกฎหมายรัฐธรรมนูญ แต่มันเป็นรากฐานที่สำคัญที่สุดของความสัมพันธ์ในสังคม หากเปรียบสังคมเป็นเครื่องจักร กฎหมายเอกชนก็เปรียบเสมือนเฟืองที่หมุนอยู่เงียบ ๆ แต่ขาดไม่ได้เลย
หากคุณเพิ่งเริ่มต้นศึกษาเรื่องสิทธิ หน้าที่ นิติกรรม และการตีความกฎหมายในชีวิตประจำวัน ผมอยากให้คุณเชื่อมั่นว่า
“คุณกำลังเดินอยู่บนเส้นทางที่ทรงคุณค่า”
กฎหมายเอกชนคือศาสตร์ที่ไม่เพียงเปลี่ยนมุมมองของคุณต่อโลก แต่ยังให้เครื่องมือแก่คุณในการปกป้องตนเอง ผู้อื่น และระบบยุติธรรมทั้งระบบ
คุณกำลังจะกลายเป็นบุคคลหนึ่งที่สามารถใช้ “เหตุผล” และ “หลักการ” เพื่อรักษาความถูกต้องและยุติธรรมในสังคม
อย่าหยุดเรียนรู้ อย่ากลัวความยาก และอย่าประเมินตัวเองต่ำกว่าที่คุณเป็น
เพราะนักกฎหมายที่ดี… ไม่ได้วัดกันที่การจำมาตราได้ครบ
แต่คือคนที่เข้าใจ และเลือกใช้กฎหมายได้อย่างมีเมตตาและยุติธรรม
สำหรับนักศึกษากฎหมายที่เพิ่งเริ่มต้นเรียน อาจมีคำถามว่า “เรียนกฎหมายแล้วไปทำอาชีพอะไรได้บ้าง?”
ในโลกของกฎหมาย วิชาชีพที่โดดเด่นและสำคัญอย่างมาก ได้แก่ นิติกร, อัยการ, และ ผู้พิพากษา ซึ่งแต่ละตำแหน่งล้วนมีบทบาทสำคัญต่อระบบยุติธรรมของประเทศ
นิติกร คือผู้ที่ทำหน้าที่ให้คำปรึกษาทางกฎหมายกับหน่วยงานหรือองค์กร เช่น ราชการ รัฐวิสาหกิจ เอกชน หรือมหาวิทยาลัย
หน้าที่ของนิติกรคือการวิเคราะห์ ตรวจสอบ และร่างเอกสารทางกฎหมาย เช่น สัญญา คำสั่ง ระเบียบ หรือหนังสือราชการ รวมถึงการตีความกฎหมายในประเด็นต่าง ๆ เพื่อให้หน่วยงานดำเนินงานได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย
เส้นทางสู่นิติกรนั้นเปิดกว้าง นักศึกษากฎหมายที่จบใหม่สามารถสมัครสอบเข้ารับราชการในตำแหน่งนิติกรได้ และหากมีประสบการณ์มากขึ้น ก็สามารถเติบโตเป็นผู้เชี่ยวชาญ หรือหัวหน้ากลุ่มงานกฎหมายในองค์กรได้เช่นกัน
อัยการ มีบทบาทในการพิจารณาสำนวนคดี และตัดสินใจว่าจะสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้องผู้ต้องหา รวมถึงเป็นผู้แทนรัฐในการว่าความต่อศาล
อัยการต้องมีความสามารถสูงด้านการวิเคราะห์ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย มีจรรยาบรรณที่เข้มแข็ง เพราะคำตัดสินใจของอัยการอาจส่งผลต่อเสรีภาพของบุคคล
การจะเป็นอัยการได้ ต้องสอบผ่าน ผู้ช่วยอัยการ ซึ่งเป็นระบบสอบแข่งขันที่มีความยากสูง ต้องใช้ความรู้และความเข้าใจในกฎหมายอย่างลึกซึ้ง
ผู้พิพากษา คือบุคคลที่ทำหน้าที่ตัดสินคดี โดยต้องมีความเป็นกลาง ยุติธรรม และยึดหลักกฎหมายเหนือสิ่งอื่นใด ผู้พิพากษาไม่เพียงแค่ใช้กฎหมายตามตัวอักษร แต่ยังต้องพิจารณาความยุติธรรมโดยรวมในสังคม
เส้นทางสู่การเป็นผู้พิพากษานั้นต้องสอบผ่าน เนติบัณฑิตไทย และสอบเข้าเป็น ผู้ช่วยผู้พิพากษา ซึ่งเป็นหนึ่งในสนามสอบที่ท้าทายที่สุดในสายวิชาชีพกฎหมาย
ไม่ว่าน้องจะมีความฝันอยากเป็น นิติกรที่คอยวางรากฐานองค์กร, อัยการที่ยืนหยัดเพื่อรัฐ, หรือ ผู้พิพากษาที่ตัดสินด้วยความยุติธรรม ทุกเส้นทางล้วนเริ่มต้นจากจุดเดียวกัน คือ “การเข้าใจพื้นฐานของกฎหมายอย่างถูกต้อง”
ขอให้เชื่อมั่นในตัวเอง ศึกษาอย่างมีเป้าหมาย และไม่หยุดเดิน เพราะโลกของกฎหมายกำลังรอคนรุ่นใหม่อย่างคุณ…ที่จะเข้ามาเปลี่ยนแปลงมันอย่างมีความหมาย
ในสังคมไทย “นักกฎหมาย” ไม่ได้เป็นเพียงแค่อาชีพที่เกี่ยวข้องกับการว่าความหรือการเขียนสัญญาเท่านั้น หากแต่เป็น เสาหลักทางปัญญา ที่ช่วยรักษาความเป็นธรรม สร้างความมั่นคงให้สังคม และเป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนประเทศชาติผ่านหลักนิติธรรม
อาชีพนักกฎหมายในประเทศไทยมีความหลากหลาย ตั้งแต่
ทนายความ ที่ทำหน้าที่ว่าความและเป็นตัวแทนของประชาชน
อัยการ ซึ่งทำหน้าที่แทนรัฐในการดำเนินคดี
ผู้พิพากษา ซึ่งทำหน้าที่วินิจฉัยและตัดสินข้อพิพาทตามกฎหมาย
นิติกร ในหน่วยงานภาครัฐและเอกชนที่เป็นผู้กำหนดแนวทางทางกฎหมายให้กับองค์กร
ไปจนถึง นักวิชาการกฎหมาย ที่ผลิตความรู้และผลักดันการเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบาย
นอกจากนี้ ยังมีนักกฎหมายจำนวนไม่น้อยที่ทำงานในองค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) หรือองค์กรสิทธิมนุษยชน เพื่อช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสในสังคม
ในบริบทของประเทศไทย การเป็นนักกฎหมายหมายถึงการต้องมี “ความรู้ทางกฎหมาย” ควบคู่กับ “ความกล้าหาญทางจริยธรรม”
นักกฎหมายจำนวนมากต้องยืนหยัดในสถานการณ์ที่ซับซ้อน เผชิญแรงกดดันทางสังคม การเมือง หรือแม้แต่การตีความกฎหมายที่มีความคลุมเครือ
การจะเป็นนักกฎหมายที่ดีในประเทศไทยจึงไม่ใช่แค่เรียนเก่ง หรือจำมาตราได้มาก แต่ต้องมีคุณสมบัติสำคัญ 3 อย่างคือ:
สติปัญญา – เพื่อเข้าใจปัญหาและหาทางออกที่ชอบด้วยเหตุผล
ความยุติธรรม – เพื่อรักษาสิทธิและศักดิ์ศรีของทุกคนอย่างเท่าเทียม
ความกล้าหาญ – ในการตัดสินใจและยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้อง แม้ในสถานการณ์ที่ยาก
นักกฎหมายรุ่นใหม่ของไทยกำลังมีบทบาทสำคัญมากขึ้นในยุคที่เทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว สังคมต้องการผู้ที่สามารถตีความกฎหมายในบริบทใหม่ ๆ ได้ เช่น กฎหมายไซเบอร์, กฎหมายแพลตฟอร์มดิจิทัล, สิทธิส่วนบุคคล และ AI
ไม่ว่าคุณจะมาจากภูมิภาคไหน เรียนในระบบปกติหรือเทียบโอน หากคุณมีหัวใจของนักกฎหมายที่แท้จริง คุณก็สามารถเติบโตขึ้นมาเป็น “นักกฎหมายของประชาชน” และ “นักกฎหมายของอนาคต” ได้ทั้งนั้น
#รุ่นพี่นิติศาสตร์รามคำแหง
#LAW1102
#เรียนกฎหมายไม่ยากอย่างที่คิด
#สู้ไปด้วยกัน